Amerykański psychiatra Timmen L. Cermak wyróżnił kilka najczęstszych modeli DDA, do których należą:

• pracoholicy, którzy na pierwszym miejscu stawiają obowiązki zawodowe – w ich przypadku relacje międzyludzkie odgrywają drugorzędną rolę,
• defensywni, czyli tacy, którzy boją się wejść w bliski związek z drugą   osobą – takie jednostki zwykle są osamotnione, skryte i zamknięte w sobie,
• przytłoczeni emocjami, do których należą ludzie, którymi miotają silne emocje,
• zmagający się z depresją, czyli osoby żyjące bez celu, z poczuciem wewnętrznej pustki, bez emocji,
• uzależnieni od alkoholu, narkotyków i innych substancji psychoaktywnych,
• osoby o zaburzonej tożsamości, które swoje poczucie wartości opierają na ocenie innych jednostek żyjących w społeczeństwie,
• DDA z tożsamością ofiary, które nieustannie czują się atakowane przez innych; żyją w przekonaniu, że nikt ich nie rozumie i nie traktuje uczciwie,
• Dorosłe Dzieci Alkoholików z tożsamością męczennika, które na ogół cierpią w samotności, nie dbają zbytnio o własne życie, natomiast zrobią 
• wiele, by ratować innych z opresji,
• pomocnicy i współczujący, starający się nieść pomoc każdemu, nawet osobom, które jej nie potrzebują,
• poszukiwacze odpowiedzi, czyli osoby nieustannie poszukujące wskazówek mających wskazać im drogę do szczęścia i sukcesu.